نرخ بهره به موسسات واجد شرایط سپرده گذاری هنگامی که بودجه های کوتاه مدت از بانک فدرال ایالات متحده از طریق برنامه پنجره تخفیف می گیرند تعلق می گیرد. افزایش نرخ بهره معمولا منجر به افزایش تقاضا برای دلار می شود چرا که هنگامی که نرخ بهره افزایش می یابد سرمایه گذاران انتظار بازده بالاتری را دارند.

به منظور دسترسی به منابع مالی از طریق پنجره تخفیف ، وام گیرندگان باید وثیقه ای که ارزش آن از نظر بانک فدرال کافی تلقی شود را فراهم کنند. علیرغم این ضرورت ، برخی از ناظران، پنجره تخفیف را مشابه معادل یک "وام های اعتبار توسعه یافته " می دانند که فقط توسط موسسات سپرده گذاری که قادر به کسب منابع مالی کوتاه مدت از طریق راه های دیگر می باشند استفاده می شود. در حالی که این هدف پنجره تخفیف نمی باشد، با این وجود این اتهام بر آن می باشد و یک روند رو به رشدی در میان نهادهای مالی برای جلوگیری از استفاده از این برنامه وجود دارد.

از آنجاکه این یک نرخ بهره است که بانک فدرال تنظیم می کند، مهم است که به آن به عنوان یک بینش از برنامه های پولی کوتاه مدت بانک فدرال توجه ویژه داشته باشیم. برای مثال یک کاهش در نرخ تخفیف ، یک نشانه روشن است که بانک فدرال می خواهد نرخ بهره پایین باشد، در حالی که یک افزایش در نرخ تخفیف ، نشان دهنده این است که بانک فدرال می خواهد نرخ بهره بالا باشد.

به طور نمونه ، بانک مرکزی حفظ نرخ تخفیف را در 50 تا 100 امتیاز بالای نرخ هدف بودجه فدرال نگاه می دارد اما بسته به شرایط اقتصادی کنونی ، این اختلاف می تواند تغییر کند.

نرخ بهره ای که بانک فدرال از موسسات سپرده پذیر می خواهد تا دیگر موسسات را به قرض پول براساس معاملات شبانه ملزم کند. در حالی که بانک مرکزی به طور مستقیم نرخ وجوه فدرال شبانه را تنظیم نمی کند، این بانک از توانایی خود برای کنترل عرضه پول به منظور تاثیر گذاری روی این نرخ وام استفاده می کند. یک افزایش در نرخ بهره معمولا منجر به افزایش تقاضا برای دلار می شود چراکه سرمایه گذاران می توانند بازده بالاتری را هنگامی که نرخ بهره افزایش می یابد انتظار داشته باشند.
هنگامی که گزارشهای خبری بیان می کنند که بانک فدرال نرخ بهره را کاهش یا افزایش داده است، این نرخ هدف وجوه فدرال است که به آن مراجعه می کنند. پس از آن بانک مرکزی اقدام به تنظیم نرخ شبانه بودجه فدرال واقعی توسط مدیریت عرضه پول می کند که این امر از طریق عملیات بازار آزاد فدرال (FOMC )هدایت می شود.

یکی از راه هایی که بانک مرکزی می تواند عرضه پول را کنترل کند از طریق مقررات لازم برای تمامی موسسات مالی برای حفظ سپرده در یک بانک فدرال رزرو می باشد. این سپرده ها منابعی هستند که موسسات مالی از آن برای وام دهی شبانه بین خودشان برای مطابقت داشتن با الزامات فدرال رزرو استفاده می کنند . با این حال ، پول موجود در بانک مرکزی برای مقاصد بانکی دیگر قابل استفاده نمی باشد. این بدین معناست که هنگامی که بودجه در سپرده های بانک مرکزی گذاشته می شود آنها به طور موثر از سیستم بانکی برداشت می شوند.

این، بانک فدرال را قادر می سازد تا سیاست های پولی خود را سختگیرانه تر کند و به سادگی با افزایش مقدار ذخیره، باعث فشار رو به بالا بروی نرخ بهره شود. به عبارت دیگر ، اگر بانک فدرال بخواهد نرخ وجوه فدرال افزایش یابد، افزایش ذخیره موجودی موسسات مالی ،عرضه پول در سیستم بانکی ایالات متحده را کاهش داده و این منجر به افزایش تقاضا برای سرمایه می شود که همواره منجر به یک افزایش در نرخ وام شبانه است. سایر نرخهای بهره تجاری مانند نرخ اصلی نیز بر این اساس افزایش می یابند.

در مقابل ، بانک مرکزی می تواند سیاست های پولی را از طریق کاهش مقدار ذخیره تسهیل کند که موجب افزایش نقدینگی در سیستم بانکی می شود.

نرخی که مشتریان مقدم موسسات وام دهنده باید پرداخت کنند. از آنجا که این مشتریان حداقل ریسک را عرضه می کنند، وام دهندگان می توانند بهترین نرخ بهره را به آنها ارائه دهند. افزایش نرخ بهره معمولا منجر به افزایش تقاضا برای دلار می شود چراکه سرمایه گذاران می توانند بازده بالاتری را وقتی نرخ بهره افزایش می یابد انتظار داشته باشند.

نرخ اصلی در پاسخ به تغییرات در نرخ وجوه فدرال (نرخی که در آن بانک ها وجوهی را به هم قرض می دهند) نوسان می کنند و به طور معمول 3 درصد امتیاز بالاتر از نرخ اعتبارات فدرال می باشد. نرخ اصلی یک نرخ تجاری است که بانکها آنرا برای عموم تبلیغ می کنند و سایر نرخهای بهره از قبیل وام های مسکن و وام خودرو بر اساس نرخ اصلی هستند و اغلب به عنوان "نرخ اصلی مازاد" یک درصد معین می باشد. از آنجا که این نرخها برای مشتریان تجاری تبلیغ می شود ، بانک های بزرگ به طور معمول نرخهای بسیار شبیه ای را به منظور حفظ توان رقابتی ارائه می دهند.
 

تفاوت بین نرخ بهره صورت حساب خزانه داری 3 ماهه و نرخ 3 ماه LIBOR را نشان می دهد.

صورت حساب خزانه داری (T-bills) به صورت یک بدهی کوتاه مدت می باشد که توسط دولت ایالات متحده پشتیبانی می شود. در مورد صورت حساب خزانه داری 3 ماه ، دولت آمریکا موظف است تا مقدار کامل قیمت اصلی (اصل) را همراه با بهره به دست آمده در نرخ بهره (بازده) بازپرداخت کند. نرخ LIBOR – یا نرخ پیشنهادی بین بانکی لندن -- نرخ بهره پیشنهاد شده روی وام های نا مطمئن معامله شده از طریق بازار بین بانکی لندن می باشد و یک معیار از نرخ بهره مورد استفاده برای تعیین میزان نرخ تجاری می باشد.

در اصل ، اسپرد TED اختلاف بین صورت حسابهای خزانه داری 3 ماه قراردادهای فیوچرز و 3 ماه فیوچرز یورو دلار می باشد و این علت نامگذاری این شاخص با حرف "T" به نمایندگی از صورت حسابهای خزانه داری و "ED " یورودلار می باشد. هنگامی که بازار بورس شیکاگو معاملات آتی یورو دلار را متوقف کرد ، این شاخص برای اندازه گیری اسپرد بین صورت حسابهای خزانه داری و نرخ LIBOR تغییر یافت.

ارزش اسپرد TED به عنوان یک شاخص اقتصادی، در تاثیری که با توجه به سطح ریسک اعتباری در اقتصاد ایجاد می کند، نهفته است. صورت حسابهای خزانه داری (T-Bills) _ از آنجاکه توسط دولت ایالات متحده حمایت می شود به عنوان نزدیکترین ابزار بدون ریسک ممکن در نظر گرفته می شود _ با ریسک اعتباری مرتبط با بانک های تجاری که با نرخ LIBOR نشان داده می شوند متفاومت می باشد. وقتی که اسپرد افزایش پیدا می کند، نشانه ای است از این که وام دهندگان احساس می کنند که خطر عدم پرداخت قرض ها که از طریق وام های بازار بین بانکی ایجاد شده است در حال افزایش می باشد و این بر اساس این فرض است که هنگامی که وام دهندگان احساس می کنند خطر بزرگتری وجود دارد بازده بیشتری را طالب هستند.

شاخص قیمت مسکن ایالات متحده (HPI) یک گزارش سه ماهه است که نشان دهنده تغییرات قیمت برای دارای های تک خانواده می باشد که در طول دوره گزارش یا دوباره فروخته شده باشد با ادغام کردن این اطلاعات در یک گزارش واحد شاخص قیمت مسکن ایالات متحده (HPI) ارزیابی از قیمت کنونی خانه و روند قیمت ممکن و ارزش اموال را ارائه می دهد.

دفتر تصدی نظارت مسکن فدرال ایالات متحده (OFHEO)، شاخص قیمت مسکن ایالات متحده (HPI) را برای تمامی خانه های شخصی فروخته شده و یا دوباره معامله شده و رهن شده از طریق Fannie Mae یا Freddie Mac را تولید و چاپ می کند. بوسیله ثبت مدارکی که به سال 1975 بر می گردد، شاخص قیمت مسکن ایالات متحده (HPI) مروری بر تغییرات قیمت خانه در سراسر هر منطقه در ایالات متحده را ارائه می دهد.

مخارج مصرف شخصی (PCE)که توسط دفتر فعالیت های اقتصادی جمع آوری می شود، یک شاخص ترسیم تغییر در هزینه های خانوار از جمله خدمات ، کالاهای بادوام و غیر بادوام می باشد. این آمار بخشی از اطلاعات کلی جمع آوری شده برای محاسبه تولید ناخالص داخلی(GDP) کل کشور می باشد.

یک افزایش در PCE _  بسیار شبیه به افزایش در تولید ناخالص داخلی – نشان دهنده اقتصاد رو به رشد می باشد. همانطور که اقتصاد یک کشور رشد می کند ، به طور معمول به یک افزایش تقاضا برای ارز کشور منجر می شود چراکه سرمایه گذاران ارز بیشتری را از کشور های با قابلیت بالا در قیمت اقتصادهای ضعیف تر خریداری می کنند.

در نگاه اول ، ممکن است به نظر برسد شاخص مخارج مصرف شخصی همان اطلاعات شاخص قیمت مصرف کننده (CPI) را ارائه می دهد _ در حقیقت هر دو بوسیله دفتر فعالیت های اقتصادی محاسبه می شوند و هر دو دیدی نسبت به هزینه های مصرف کننده را ارائه می دهند _ اما تمایز مهمی میان این دو وجود دارد. به طور کلی PCE تغییرات در هزینه های خانوار را تعیین می کند، در حالی که شاخص تورم مصرف کننده _ که به طور خاص برای اندازه گیری اثرات تورم مورد استفاده قرار می گیرد _ شاخصی را بر اساس تعریف سبد کالا تولید می کند. این شاخص تفاوت در هزینه های این سبد کالا می باشد که وقتی از دوره ای به دوره دیگر مقایسه می شود، اثر تورم روی قدرت خرید خانوار را نشان می دهد.
 

 گزارش ماهانه ای می باشد که جزئیات شرایط کارگران غیر کشاورز را که دستمزد ساعتی می گیرند نشان می دهد. این داده ها شامل تعدادی کارگران ، ساعات کار ، و حقوق کل می باشد.

دستمزد ساعتی متوسط یک مقیاس مهم می باشد چرا که وضوح بیشتری را در سطح اشتغال ایالات متحده و هزینه های کارگران فراهم می کند. هر ماه دفتر آمار کار، 150،000 کسب و کار و سازمان های دولتی را بررسی می کند و یک گزارش دستمزد ساعتی را 1 هفته پس از پایان ماه تولید می کند.

مانند سایر گزارشات کارگری ، یک کاهش در تعداد افراد شاغل و یا کاهش در درآمدهای کلی به عنوان یک شاخص منفی اقتصادی دیده می شود و این به طور معمول به تقاضای کمتری برای کالاها و خدمات منجر می شود. این تقاضا پایین تر ممکن است زیان های شغلی بیشتری را باعث شود چراکه کارفرمایان با کاهش تقاضا برای محصولات خود سروکار دارند و بنابراین به بدتر شدن وضعیت فرصت های شغلی دامن می زنند.

به این واقعیت کارگران شاغلی که نسبت به ادامه شغل خود خوشبین نیستند، و تمایل به کاهش هزینه های خود به منظور افزایش پس انداز برای از دست دادن شغل خود دارند را نیز اضافه کنید. این رفتار هزینه های مصرف کننده را بیشتر کاهش می دهد و می تواند باعث اخراج کارگران بیشتری شود.
 

میانگین بازده در بازار ثانویه برای اوراق قرضه خزانه داری می باشد. اوراق قرضه 30 ساله – که به آن اوراق قرضه بلند مدت یا به اختصارT-bond گفته می شود-- دارای طولانی ترین سر رسید در بین سایر اوراق قرضه خزانه داری دولت آمریکا می باشد.

بازار ثانویه اوراق قرضه، خرید و فروش اوراق قرضه قبل از تاریخ سررسید آنها را تسهیل می کند. سفته بازان شرکت کننده در این بازار با این ریسک مواجه هستند که ارزش آینده اوراق قرضه تحت تاثیر تغییرات نرخ بهره که شایع ترین عامل تاثیر گذار می باشد قرار گیرد. وقتی که نرخ بهره افزایش می یابد، اوراق قرضه جدید بازده بالاتری را به منظور رقابت با سایر گزینه های سرمایه گذاری پرداخت می کنند. این بدان معنی است که اوراق قرضه صادر شده قبل از افزایش نرخ بهره و پرداخت بازده پایینتر از اوراق قرضه صادر شده جدید ، در حال حاضر ارزش کمتری نسبت به اوراق قرضه جدید دارند. این حقیقت در قیمت اوراق بهادار در حال معامله منعکس می شود. از آنجا که اوراق قرضه و نرخ بهره رابطه معکوسی دارند ، دلالان اوراق قرضه توجه بسیار زیادی به تغییر در نرخ بهره دارند.

این منحنی، بازده ابزار درآمد ثابت گوناگون را نشان می دهد. شکل منحنی رابطه بین بازده مورد انتظار و زمان سر رسید را نشان می دهد. در ایالات متحده ، منحنی بازده خزانه داری نرخ بهره پایه استاندارد می باشد و سایر اوراق قرضه داخلی در رابطه با این اوراق که توسط دولت صادر می شود افزایش یا کاهش پیدا می کنند.

بازده اوراق قرضه در درجه بالاتر بر پایه مدت زمان اوراق قرضه (یعنی بر اساس زمان سر رسید) و همچنین اعتبار صادر کننده آن می باشد. به منظور جذب سرمایه گذاران ، صادرکنندگان اوراق قرضه غیر دولتی باید بازده بالاتری را پیشنهاد دهند چراکه این اوراق ریسک بیشتری نسبت به اوراق قرضه با پشتوانه دولتی دارند و سرمایه گذاران انتظار نوعی حق بیمه در ازای پذیرش این ریسک اضافی را دارند.

همچنین اوراق قرضه بلند مدت در معرض خطر از دست دادن ارزش خود از طریق کاهش اسپرد نقدینگی هستند. این اصطلاح اشاره به اختلاف بین بازده و نرخ بهره کوتاه مدت دارد. همانطور که نرخ بهره افزایش پیدا می کند، بازده یک اوراق قرضه ارزش کمتری پیدا می کند چراکه به اندازه کافی بالا نمی باشد که نرخ بهره در حال افزایش را جبران کند ، که موجب کاهش ارزش واقعی بازده میشود. اگر نرخ بهره کوتاه مدت تا بالای منحنی بازده افزایش پیدا کند، در واقع سرمایه گذار دارای یک اسپرد نقدینگی منفی هستند.

منحنی بازده نرمال

اصطلاح منحنی بازده "نرمال" منحنی می باشد که به صورت مقعر به سمت بالا می باشد. این نشان دهنده افزایش بازده (محور طولها) بر حسب افزایش زمان سرسید (محور عرضها) می باشد. این مطابق نظریه APT است که می گوید هرچقدر مدت سر رسید طولانی تر باشد، بازده افزایش می یابد. این رویکرد باعث تشویق سرمایه گذارانی که مایل به نگاه داشتن پول خود در اوراق قرضه بلند مدت با وجود افزایش خطراتی که پیشتر گفته شد، می باشند.

منحنی مسطح

یک منحنی بازده مسطح وقتی بوجود می آید که اساسا بازده برای تمامی سر رسیدها یکسان باشد. این نشان می دهد که سرمایه گذاران حاضر به پذیرش بازده روی ابزارهای بلند مدت هستند .این ابزارها شامل حق کارمزد بالاتری از بازده کوتاه مدت فعلی نمی باشند. سرمایه گذاران فقط در صورتی این را می پذیرند که احساس کنند که اقتصاد ظرفیت کمی برای رشد و احتمال کمی در افزایش نرخ بهره کوتاه مدت خواهد داشت.

منحنی بازده معکوس

منحنی بازده معکوس که دامنه آن شیب نزولی در طول زمان دارد نشان دهنده یک چشم انداز منفی برای بازار در آینده هست و می تواند بر شروع رکود اقتصادی طولانی مدت و یا بحران اقتصادی دلالت داشته باشد. منحنی بازده معکوس بدبینی بیشتری را در دراز مدت نسبت به منحنی مسطح به همراه دارد -- تا آنجا که در واقع بازده اوراق قرضه دراز مدت کمتر از بازده کوتاه مدت (اسپرد نقدینگی منفی) قرار می گیرد. این امر بدین مفهوم است که سرمایه گذاران با اعتقاد به این که بازده به طور چشمگیری در مواجهه با بدتر شدن اقتصاد پایین می آید، مایل به سرمایه گذاری در نرخ جاری هستند.

منحنی خمیده

یک منحنی خمیده هنگامی رخ میدهد که هر دو بازده کوتاه و بلند مدت با هم برابر باشند، اما بازده میان مدت بالاتر باشد .این می تواند نشان دهنده این باشد که ممکن است اقتصاد وارد دوره ای از رشد شده باشد اما انتظار نمی رود این رشد برای دراز مدت پابر جا باشد.
 

تولید ناخالص داخلی ارزش کل همه کالاها و خدمات تولید شده در داخل مرزهای یک کشور بخصوص برای یک مدت زمان معین می باشد. هر چیز تولید شده در کشور بدون توجه به ملیت یا کارگران درگیر یا مالکیت شرکت های تولید کالا برای محاسبه تولید ناخالص داخلی استفاده می شود – به طور خلاصه، اگر در درون مرزهای کشور تولید شده باشد، به عنوان بخشی از تولید ناخالص داخلی محاسبه می شود. این نمودار درصد تغییرات در تولید ناخالص داخلی را از سه ماهه قبل را نشان می دهد.

افزایش در تولید ناخالص داخلی به عنوان یک شاخص مثبت ارزیابی می شود که نشان میدهد اقتصاد در حال رشد می باشد.این امر معمولاً منجر به افزایش تقاضا برای دلار می شود و می تواند به عنوان افزایش ارزش این ارز در بازار مشاهده شود. هنگامی که ارزش تولید کشور افزایش می یابد، آنگاه یک افزایش مشابه در نیروی کار و به احتمال زیاد به اشتغال بیشتر و درآمد بالاتر منتج میشود.

با این وجود یکسری کاستی ها در این فرض وجود دارد، چراکه کار داوطلبانه و همچنین کار انجام شده در اقتصاد زیر زمینی در محاسبات اصلی تولید ناخالص داخلی لحاظ نمی شود. در این مورد، کار انجام شده "به صورت زیر میزی" یا تبادلات برای سایر کالاها و خدمات قسمتی از نتیجه تولید ناخالص داخلی نمی باشد.

تولید ناخالص داخلی واقعی در مقابل تولید ناخالص داخلی اسمی

هنگامی که ارزش کالا و خدمات در یک بازه زمانی با بازه زمانی دیگر مقایسه می شود، تغییرات در نرخ تورم می تواند به اختلاف بین نتایج چندگانه تولید ناخالص داخلی منجر شود. به منظور روشن شدن این مطلب که آیا تورم در آن لحاظ شده است یا نه، اقتصاددانان از واژه تولید ناخالص داخلی واقعی برای نشان دادن نتایج تولید ناخالص داخلی که بر اساس تورم تنظیم شده است استفاده می کنند. این مقداری می باشد که به بهترین وجه اقتصاددانان قادر می سازد که تعیین کنند که آیا اقتصاد در یک بازه زمانی افزایش داشته است یا کاهش .
ارقام تولید ناخالص داخلی که با تورم تنظیم نشده اند ، معمولا به عنوان میزان تولید ناخالص داخلی اسمی یا تولید ناخالص داخلی دلار رایج شناخته می شوند.

گزارش حقوق غیر کشاورزی (NFP) یکی از ارزیابی های مختلف از روند اشتغال ارائه شده توسط دفتر آمار کار ایالات متحده است. ارقام اشتغال قوی نشانه ای از یک اقتصاد قوی می باشد و این معمولا به ادامه تقاضا برای دلار منجر می شود.

حقوق غیر کشاورزی شامل کارگرانی که به طور فعال در ایالات متحده شاغل هستند به غیر از افراد زیر می باشد :

  افراد شاغل در مزارع و خانه های خصوصی
  افراد شاغل در سازمان های غیر انتفاعی
  کارکنان دولت

به عنوان یک شاخص اقتصادی ، تمام گزارشات کار به طور بسیار دقیقی توسط سرمایه گذاران دنبال می شود. با حذف آمار اشتغال کشاورزی ، اشتغال بدون سود ، و اشتغال دولتی، گزارش حقوق غیر کشاورزی بر بخش تولید کارخانه ای و ساخت و ساز تولید کالاهای بادوام متمرکز می باشد. این نشان دهنده 75 -- 80 درصد از نیروی کار ایالات متحده می باشد و باعث می شود شاخص حقوق غیر کشاورزی(NFP) مقیاس کلیدی از اشتغال باشد.

علاوه بر ارائه یک تعداد از کارگرانی که در حال حاضر شاغل هستند ، شاخص حقوق غیر کشاورزی(NFP) برآوردی متوسط از تعداد ساعات کار و میانگین درآمد ساعتی و هفتگی را برای همه کارکنان غیر کشاورزی ارائه می دهد.
 

گزارش ماهانه اداره آمار کار ایالات متحده با جزئیات که بر اساس اطلاعات یک نظرسنجی از حدود 150،000 کسب و کار مختلف و آژانس های دولتی تولید می شود. نتایج شامل افراد شاغل، ساعات کار و درآمد آنها می شود.

از آنجاکه فقدان شغل معمولا توسط کاهش تقاضا برای کالاها و خدمات ایجاد می شود، افزایش بیکاری به عنوان یک شاخص منفی دیده می شود .تاثیر واضح افزایش بیکاری، کاهش هزینه های مصرف کننده می باشد چراکه مزایای بیکاری دستمزد کارگران را به طور کامل پوشش نمی دهد و بنابراین واکنش فوری خانواده های آسیب دیده، کاهش در هزینه ها می باشد.

به این موضوع این واقعیت را نیز اضافه کنید که کارگرانی که در حال حاضر شاغل هستند اما احساس آسیب پذیری نسبت به ادامه شغل خود دارند، به طور معمول هزینه ها خود را به منظور افزایش پس انداز برای زمان از دست دادن شغل کاهش می دهند. این عمل هزینه های مصرف کننده را بیشتر کاهش می دهد و در واقع می تواند موجب تحریک دراخراج کارکنان شود.

نرخ بیکاری توسط دفتر آمار کار ایالات متحده منتشر می شود و درصد کارگران واجد شرایط که در حال حاضر شاغل نیستند و به طور جدی به دنبال کار هستند را محاسبه می کند. افزایش بیکاری یک نشانه منفی برجسته شدن احتمال کاهش هزینه های مصرف کننده می باشد. یک دوره طولانی مدت از بیکاری رو به افزایش ممکن است به رکود اقتصادی منجر شود.

آمارها از قبیل درآمد متوسط و تعداد مشاغل جدید ایجاد شده در طول دوره در این گزارش لحاظ می شوند و این به تحلیلگران کمک می کند تا تعیین کنند که آیا یک روند در حال توسعه است. این نتایج همچنین در بخش صنعت ارائه می شود بنابراین، این امکان وجود دارد که ارزیابی از مناطقی مانند تولیدات کارخانه ای و استخراج از معادن در مقایسه با میانگین ملی داشته باشیم.

تعداد مدعیان جدید ثبت شده توسط مردم برای دریافت مزایای بیکاری می باشد. این آمار بازخورد بسیار مستقیمی را بر تعداد افرادی که تازه بیکار شده اند ارائه می دهد.

وقتی مدعیان اولیه – یا به عبارتی مردمی که برای اولین بار خواستار مزایای بیکاری شده اند -- افزایش می یابند ، این نشانه بسیار قوی از تضعیف اقتصاد می باشد. اگر تعداد متقاضیان اولیه در مقایسه با دوره قبلی کاهش پیدا کنند، این نشان می دهد که اقتصاد در حال ایجاد مشاغل بیشتری می باشد که همچنین نشان دهنده این است که اقتصاد در حال رشد می باشد.

ارقام اشتغال توسط سرمایه گذاران از نزدیک دنبال می شوند. یک اقتصاد در حال گسترش تقاضای بیشتری را برای ارز کشور ایجاد می کند و این اغلب منجر به افزایش ارزش ارز می شود.

گزارش شروع مسکن سازی تعداد خانه های خصوصی تازه ای را نشان می دهد د که شروع به ساخت و ساز آنها در طول دوره گزارش دهی آغاز شده است. گزارش شروع مسکن سازی به عنوان یکی از شاخص های دقیق سلامت کلی اقتصاد شناخته می شود و همچنین اطلاعات زیادی در مورد سطح ضریب اطمینان عمومی برای آینده اقتصادی خودشان را ارائه می دهد.

خانه های جدید به احتمال زیاد بزرگترین سرمایه گذاری افراد خواهد بود ، و اکثر خریداران خانه جدید نیاز به وامهای بلند مدت به منظور خرید خانه های خود دارند. اگر شاخص شروع مسکن سازی در حال افزایش باشد ، این نشانه ای مطمئن است که پول کافی در نظام مالی برای بودجه طرحهای توسعه جدید وجود دارد. همچنین نشان می دهد که مردم ضریب اطمینان لازم برای دریافت وام های مسکن دارند چراکه آنها احساس میکنند که قادر به حفظ پرداخت مورد نیاز هستند.

از طرف دیگر، اگر شاخص شروع مسکن سازی کاهش داشته باشد، نشان دهنده کاهش تقاضا برای خانه های جدید می باشد و این معمولا به عنوان یک نشانه -- یا تایید -- کاهش رشد اقتصادی تفسیر می شود. صنعت مسکن یکی از بزرگترین کارفرمایان مستقیم کشور می باشد و همچنین از بسیاری از صنایع که به فروش خانه ها برای رونق کسب و کار شان احتیاج دارند پیشتیبانی می کند. بنابراین همیشه نگرانی در مورد افت شاخص شروع مسکن سازی وجود دارد.
 

بازخورد هزینه های مصرف کننده را ارائه می دهد و یکی از اولین گزارشهای فروش موجود در هر ماه می باشد. تنها به طور انحصاری هزینه کالاهای مصرفی را دنبال می کند و شامل هزینه های خدمات از قبیل مراقبت های بهداشتی و آموزش و پرورش نمی شود. افزایش شاخص خرده فروشی دارای اثر مثبت بر روی ارز می باشد چراکه رشد اقتصاد کشور را نشان می دهد.

گزارش خرده فروشی بدون در نظر گرفتن نرخ نورم منتشر می شود ، بنابراین برای دریافت اندازه درست تغییر واقعی هزینه های خرده فروشی ، شما باید نرخ تورم را نیز در نظر بگیرید. تغییرات قابل ملاحظه در گزارش خرده فروشی حتی پس از انتشار آن غیر معمول نمی باشد چراکه تدوین اطلاعات دقیق و کامل داده های خرده فروشی می تواند بسیار دشوار باشد.
 

گزارش خرده فروشی اصلی همان اطلاعات گزارش خرده فروشی را ارائه می دهد، اما تعمداً شامل هزینه های مربوط به وسایل نقلیه از جمله فروش اتومبیل های جدید و خرید بنزین نمی شود. افزایش میزان خرده فروشی اصلی دارای یک اثر مثبت روی دلار می باشد و رشد اقتصادی را نشان می دهد.

گزارش خرده فروشی بدون در نظر گرفتن نرخ نورم منتشر می شود ، بنابراین برای دریافت اندازه درست تغییر واقعی هزینه های خرده فروشی ، شما باید نرخ تورم را نیز در نظر بگیرید. تغییرات قابل ملاحظه در گزارش خرده فروشی حتی پس از انتشار آن غیر معمول نمی باشد چراکه تدوین اطلاعات دقیق و کامل داده های خرده فروشی می تواند بسیار دشوار باشد.

شاخص تورم مصرف کننده (CPI) به عنوان یکی از موثر ترین شاخص ها برای نشان دادن وضعیت فعلی تورم در اقتصاد می باشد. اگر اقتصاد در حال رشد باشد تورم اجتناب ناپذیر اشت ، اما نرخ تورم بیش از 2 درصد به طور کلی مخرب می باشد چراکه نشان دهنده تضعیف قدرت خرید دلار می باشد. هنگامی که تورم بالا باعث نگرانی می شود، سرمایه گذاران ارز را به منظور جستجوی سایر گزینه های سرمایه گذاری رها می کنند بنابراین باعث کاهش تقاضا برای دلار در بازار ارز می شوند.

شاخص تورم مصرف کننده (CPI) یک تجزیه و تحلیل از سطح مخارج مصرف کننده برای خرید یک مجموعه از سبد کالاها و خدمات می باشد و بر اساس مقدار شاخص شروع از 100 ارزیابی می شود. اگر شاخص تورم مصرف کننده برای دوره جاری 112 باشد ، نشان دهنده این است که در حال حاضر برای خرید سبد کالا 12 درصد بیشتر از زمانی که شاخص 100 بود باید پرداخت شود. با مقایسه داده های ماهانه شاخص تورم مصرف کننده ، شما به آسانی می توانید تغییرات در قدرت خرید مصرف کننده از ماهی به ماه دیگر را تشخیص دهید.

شاخص تورم مصرف کننده اصلی درست مشابه شاخص تورم مصرف کننده محاسبه می شود، اما اقلام با نوسانات بالا -- مانند انرژی و مواد غذایی – را در محاسبه لحاظ نمی کنند. از آنجا که این محصولات نسبت به نوسانات قیمت به طور چشمگیری آسیب پذیر هستند ، می توانند به یک انحراف در محاسبه شاخص تورم مصرف کننده منجر شوند. به همین دلیل ، شاخص تورم مصرف کننده اصلی در اندازه گیری دقیق تر تورم لحاظ می شود.

شاخص قیمت تولید کننده (PPI) تغییر در قیمت هایی را که تولید کننده برای محصولات خود ماه به ماه دریافت می کند را تعیین می کند. یک شاخص قیمت تولید کننده (PPI) در حال افزایش به عنوان یک شاخص رشد مثبت دیده می شود که اغلب به تقاضای بالاتری یرای دلار منجر می شود.

همانند شاخص قیمت فروش، شاخص قیمت تولید کننده (PPI)، شاخص قیمت جاری را با یک مقدار پایه به ارزش 100 مقایسه می کند -- این بدان معنی است که مقدار شاخص قیمت تولید کننده(PPI)115، 15 درصد بالاتر از مقدار پایه اصلی است. داده ها با استفاده از نظرسنجی های بخش های مختلف از جمله تولید ، کشاورزی ، معدن و خدمات شهری تعیین می شوند.
افزایش شاخص قیمت تولید کننده (PPI)، افزایش ظرفیت مصرف کنندگان برای خرید کالا را نشان می دهد. بنابراین ، افزایش شاخص قیمت تولید کننده (PPI) در یک تورم و سطح رشد قابل قبول، نشان دهنده توسعه سالم اقتصادی می باشد و این امر منجر به افزایش تقاضا برای دلار می شود. تولید کنندگان همچنان می توانند اهداف فروش و تولید را دنبال کنند و این نشان دهنده ادامه دار بودن سطوح اشتغال می باشد. با این حال ، افزایش شاخص قیمت تولید کننده (PPI) که بیش از سطح رشد قابل قبول باشد می تواند نشانه ای از رخنه کردن تورم در اقتصاد باشد.

شاخص قیمت تولید کننده (PPI) اصلی بر اساس شاخص قیمت تولید کننده می باشد ولی اقلام پر نوسان نظیر انرژی و مواد غذایی را که می تواند ارقام PPI را دچار تحریف کنند را شامل نمی شود. همچنین باید توجه داشته باشید که گزارش شاخص قیمت تولید کننده اولین گزارش اندازه گیری تورم قابل دسترس در هر ماه می باشد، بنابراین، این شاخص معمولا به طور موشکافانه ای دنبال می شود چراکه سرمایه گذاران به دنبال نشانه های فشار تورمی هستند که می تواند باعث تغییر نرخ بهره شود.

شاخص تورم مصرف کننده (CPI) به عنوان یکی از موثر ترین شاخص ها برای نشان دادن وضعیت فعلی تورم در اقتصاد می باشد. اگر اقتصاد در حال رشد باشد تورم اجتناب ناپذیر اشت ، اما نرخ تورم بیش از 2 درصد به طور کلی مخرب می باشد چراکه نشان دهنده تضعیف قدرت خرید دلار می باشد. هنگامی که تورم بالا باعث نگرانی می شود، سرمایه گذاران ارز را به منظور جستجوی سایر گزینه های سرمایه گذاری رها می کنند بنابراین باعث کاهش تقاضا برای دلار در بازار ارز می شوند.

شاخص تورم مصرف کننده (CPI) یک تجزیه و تحلیل از سطح مخارج مصرف کننده برای خرید یک مجموعه از سبد کالاها و خدمات می باشد و بر اساس مقدار شاخص شروع از 100 ارزیابی می شود. اگر شاخص تورم مصرف کننده برای دوره جاری 112 باشد ، نشان دهنده این است که در حال حاضر برای خرید سبد کالا 12 درصد بیشتر از زمانی که شاخص 100 بود باید پرداخت شود. با مقایسه داده های ماهانه شاخص تورم مصرف کننده ، شما به آسانی می توانید تغییرات در قدرت خرید مصرف کننده از ماهی به ماه دیگر را تشخیص دهید.
 

شاخص تولیدات صنعتی(IPI) تغییرات ماهانه در تولید برای بخش های عمده صنعتی را نشان می دهد و از 100 بیان مشود.2002 سال پایه جاری را نشان می دهد و یک شاخص کمتر از 100 بدین معنی می باشد که شاخص تولیدات صنعتی(IPI) کمتر از بازه زمانی پایه اصلی می باشند، در حالیکه یک شاخص بالاتر از 100 نشان دهنده رشد می باشد.

شاخص تولیدات صنعتی(IPI) هر ماه توسط فدرال رزرو منتشر می شود و به عنوان اندازه گیری ظرفیت نرخ بهره برداری در تولیدات کارخانه ای، معدن و بخشهای الکتریکی و گازی استفاده می شود. تولیدات کارخانه ای بیشترین اطلاعات ورودی این گزارش می باشد.

شاخص تولیدات صنعتی(IPI) بسیارهمگام با چرخه کسب و کار می باشد و یک فشارسنج دقیق از اشتغال تولید، درآمد متوسط و درآمد شخصی در نظر گرفته شده است. افزایش ماه به ماه شاخص تولیدات صنعتی(IPI) نشان می دهد که شرکت ها در صنعت به خوبی عمل می کنند و این بازار را تحت تأثیر قرار می دهد. با این حال ، از آنجاکه شاخص تولیدات صنعتی(IPI) تنها جنبه های محدودی ازاقتصاد را پوشش می دهد، آن را به عنوان یک شاخص با تاثیر بالا نمی شناسند.

شاخص خرید مدیران (PMI) ، بخشی از گزارش موسسه مدیریت عرضه (ISM) می باشد و از یک مقیاس پایه 50 برای نشان دادن تغییرات در رشد صنعت تولیدات کارخانه ای استفاده می کند. یک شاخص کمتر از 50 به معنای صنعت در حال انقباض از دوره پایه اصلی می باشد ، در حالی که یک شاخص بیش از 50 ، نشان دهنده رشد اقتصادی است. نتایج در جهت به حساب آوردن تغییرات فصلی در صنعت تنظیم می شوند.

موسسه مدیریت عرضه (ISM)به عنوان دقیق ترین معیار تولید کارخانه کلی در نظر گرفته می شود _ اطلاعات در مورد سفارشات جدید به طور ویژه یک روشنگری می باشد چراکه فعالیتهای تولیدی برای بازه زمانی آینده را برجسته می کند. در حالی که به اندازه شاخص تورم مصرف کننده برای تشخیص تورم، مفید نمی باشد اما موسسه مدیریت عرضه (ISM) هنوز هم به عنوان یکی از شاخص های کلیدی فشارهای ناشی از تورم در اقتصاد در نظر گرفته می شود. به همین دلایل ، این گزارش بسیار مورد انتظار می باشد.

گزارش تراز تجاری ارزش کل واردات و ارزش کل صادرات برای دوره گزارش را مقایسه می کند. مقدار منفی نشان می دهد که کالاها بیشتر صادر شده اند تا وارد (کسری تجاری) -- برعکس ، تراز تجاری مثبت بدان معنی است که صادرات بیشتر از واردات (مازاد تجاری) بوده است. این گزارش توسط سرمایه گذاران ارز برای تعیین میزان تقاضا برای دلار استفاده می شود.
در مورد مازاد تجاری و یا یک کسری تجاری در حال کاهش از ماه قبل ، به طور طبیعی کشورهای وارد کننده کالا باید ارز خود را به ارز داخلی کشور صادرشونده تبدیل کنند. این منجر به افزایش تقاضا برای پول داخلی و بنابراین موجب افزایش ارزش آن می شود.

در مورد کسری تجاری و یا یک مازاد تجاری در حال کاهش ، کشور وارد کننده باید ارز خود را به ارز خارجی کشوری که از آنها در حال خرید کالا هستند تبدیل کنند .این منجر به افزایش عرضه پول داخلی در بازار فارکس که می تواند به از دست دادن پول داخلی در مقابل ارزش ارزهای دیگر شود.

حساب جاری نشان می دهد کل جریان سرمایه جدید به یک کشور است. این شاخص به عنوان تراز تجاری کل (صادرات منهای واردات) ، به علاوه پرداخت خالص درآمد (بهره و سود سهام) ، به علاوه تمامی انتقالات یک سویه (کمک خارجی ، مالیات و هدایای یک طرفه) محاسبه می شود.

اگر عدد به دست آمده مثبت باشد ، یک مازاد حساب جاری نشان می دهد ؛ و یک مقدار منفی کسری حساب جاری را بیان می کند. توجه داشته باشید که کسری بودجه نشان می دهد که از طریق صادرات و سایر نقل و انتقالات سرمایه بیشتری از کشور خارج شده است تا به کشور وارد شود.

این گزارش هر ماه ایجاد می شود و نشان دهنده اختلاف میان اوراق بهادار بلند مدت خریداری شده توسط سرمایه گذاران ایالات متحده ، و اوراق بهادار بلند مدت ایالات متحده خریداری شده توسط سرمایه گذاران خارجی می باشد. هنگامی که مقدار سرمایه گذاری خارجی افزایش می یابد ، این امر منجر به افزایش تقاضا برای دلار آمریکا در بازار فارکس می شود.

معامله گران ارز توجه نزدیک به این مقیاس دارند از آنجاکه این گزارش روی الزامات تبدیل واحد پول فوری ایجاد بینش می کند. اگر میزان سرمایه گذاری خارجی به نظر در ایالات متحده در حال افزایش باشد، آنگاه این احتمال وجود دارد که تقاضا برای دلار آمریکا در بازار ارز نیز افزایش یابد.

گزارش سیستم سرمایه بین المللی خزانه داری یک بینش از ضریب اطمینان سرمایه گذاران در اقتصاد ایالات متحده را فراهم می کند. اگر دلارهای سرمایه گذاری شده از کشور خارج شوند، این نشانه روشنی از عدم اعتماد به نفس در سرمایه گذاری بلند مدت در اوراق بهادار ایالت متحده می باشد -- افزایش خالص ورود دلارهای سرمایه گذاری شده به ایالات متحده نشان دهنده سطح رو به رشد اعتماد به نفس می باشد.

گزارش ظرفیت پالایشگاه یکی از چندین گزارش در مورد استفاده از بنزین تولید شده توسط اداره اطلاعات انرژی و مصرف آن می باشد، که ظرفیتهای کلی هفتگی پالایشگاههای ایالت متحده را که می توانند نفت خام را به بنزین و سایر مصرف کننده نفتی تبدیل کنند را نشان می دهد.

گزارش ظرفیت پالایشگاه آلتی برای حفظ موجودی داخلی می باشد _ اگر کاهش سطوح موجودی منجر به کاهش عرضه شود، می توان انتظار داشت که قیمت انرژی افزایش یابد. افزایش هزینه های انرژی _ هر چیزی از بنزین برای خودروها تا سوخت حرارتی برای اجاق خانه ها _ می تواند باعث تورم شود که دولتها غالبا با کاهش نرخ بهره با آن مقابله می کنند. کاهش نرخ بهره باعث می شود دلار جاذبه خود را از دست دهد چراکه بازده سرمایه گذاری با کاهش نرخ بهره کاهش می یابد.

Moody’s AAA Corporate Bond یک اوراق قرضه سرمایه گذاری متشکل از تمامی صادرکنندگان اوراق قرضه هستند که توسط مودی با درجه AAA امتیاز بندی شده اند. این بالاترین امتیاز اختصاصی مودی هنگام ارزیابی اوراق قرضه شرکت ها و یا دولت می باشد.

مودی صادرکنند گان اوراق قرضه را با توجه به احتمال اینکه آنها قادر به داشتن شرایط الزامی بدهی اوراق قرضه رتبه بندی می کنند و رتبه " درجه سرمایه گذاری" را به عنوان بالاترین رده ، و به دنبال آن "درجه سوداگرانه" را بکار می برند. رتبه AAA بالاترین امتیازی می باشد که در رده کلاس درجه سرمایه گذاری وجود دارد.

شرکت مودی یک سرویس اعتباری بسیار مقبول بر اساس تحقیقات مستقل از شرکت های بزرگ با تخصص در ارزش گذاری اوراق قرضه صادر شده توسط شرکت های خصوصی می باشد. مودی همچنین اوراق قرضه صادر شده توسط دولت های شهری را ارزش گذاری می کند.

اوراق قرضه شرکتی AAA متشکل از سر رسید اوراق قرضه 20 تا 30 ساله می باشد. اوراق قرضه با سر رسید کمتر از 20 سال _ یا آنهایی که تنزل رتبه پیدا کرده اند _از این شاخص حذف می شوند و تحلیلگران اغلب مراقب تغییرات چیزهای لیست شده در اوراق قرضه می باشند و به آنهایی که کاهش درجه می شوند توجه می کنند. از آنجا که شرکت ها و حتی دولت ها می توانید خود را در حال دست و پا زدن در اقتصاد ضعیف بیابند، این اطلاعات می تواند دیدی را نسبت به سلامت کلی اقتصاد بدست دهد.

اوراق قرضه شرکتی مودی یک اوراق قرضه سرمایه گذاری متشکل از تمام شرکت هایی هستند که توسط مودی با BAA امتیاز بندی شده اند. BBB کمترین امتیاز در بین بالاترین درجات در رده " درجه سرمایه گذاری" می باشد.
شرکت مودی یک سرویس اعتباری بسیار مقبول بر اساس تحقیقات مستقل از شرکت های بزرگ با تخصص در ارزش گذاری اوراق قرضه صادر شده توسط شرکت های خصوصی می باشد. مودی همچنین اوراق قرضه صادر شده توسط دولت های شهری را ارزش گذاری می کند.

مودی صادرکنند گان اوراق قرضه را با توجه به احتمال اینکه آنها قادر به داشتن شرایط الزامی بدهی اوراق قرضه رتبه بندی می کنند و رتبه " درجه سرمایه گذاری" را به عنوان بالاترین رده ، و به دنبال آن "درجه سوداگرانه" را بکار می برند. رتبه BBB پایین ترین امتیازی می باشد که در رده کلاس درجه سرمایه گذاری وجود دارد. و هر رتبه ای زیر این رتبه به درجه سوداگرانه یا اصطلاحاً "بی ارزش" تنزل پیدا می کند .